Η viral Μπαζάκα και παρουσιαστές χωρίς πλάκα
Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα στο blog μου.
Πρόσφατα συζητώντας με φίλους με ρώτησαν γιατί δεν γράφω πιο συχνά για να σχολιάσω
παρουσιαστές και παρουσιάστριες καθημερινών ψυχαγωγικών εκπομπών και ό,τι τέλος πάντων εκτυλίσσεται
στις οθόνες μας με όσα λένε όλοι τους. Και σκέφτομαι... Τι να κάτσω να
σχολιάσω; Πλήττω που έλεγε και η Σωσώ στα Εγκλήματα. Εδώ μάλλον και οι ίδιοι έχουν βαρεθεί
τόσα χρόνια να βλέπουν στην τηλεόραση ο ένας τη μούρη του άλλου. Τους βλέπουμε
άλλωστε πως φαγώνονται μεταξύ τους και πως με την πρώτη ευκαιρία κουνάνε το
δάχτυλο ο ένας στον άλλον. Είναι μια ωραία ατμόσφαιρα κοινώς στην τηλεόραση. Λέμε
τώρα.. Τελευταία δε τα σχόλια έχουν επεκταθεί και στις σκαλέτες κι ενώ τη μια
βδομάδα γίνεται σημαία η διαφορετικότητα στο περιεχόμενο την επόμενη εκφράζεται
μια ζήλεια - θαυμασμός ως προς την προσέγγιση που ακολουθούν οι άλλες εκπομπές.
Ζήλεια μου, ζήλεια μου, που τραγουδούσε και η Χαρούλα, άλλα αντ’ άλλων κι άλλα
λόγια να αγαπιόμαστε.
Θα είχε πολύ γαργαλιστικό ενδιαφέρον να δουν το φως της
δημοσιότητας γεγονότα που συμβαίνουν παρασκηνιακά το τελευταίο διάστημα σε
συγκεκριμένο κανάλι. Κι αν μαθευτούν, έχει να γίνει...
Εγώ όμως θέλω να σταθώ σε όμορφα πράγματα. Όπως είναι τα σήριαλ
και οι παραστάσεις. Τα φετινά μου κολλήματα είναι καταρχάς η Μάγισσα, από πέρσι
οι Παγιδευμένοι και το Κάνε ότι κοιμάσαι, και τον τελευταίο μήνα και οι 17
Κλωστές.
Όσο η Μάγισσα πλησιάζει προς το τέλος της γίνεται όλο και
πιο συναρπαστική. Τα τελευταία επεισόδια που παρακολουθήσαμε ήταν
συγκλονιστικά. Αποκαλύψεις, ανατροπές αλλά και υπέροχες ερμηνείες. Ποιον να
πρωτοαναφέρεις; Την Κατερίνα Λέχου; Τον Τάσο Νούσια; Τη Θέμιδα Μπαζάκα; Η οποία
ως Κυπριανή έχει ήδη ξεχωρίσει και χθες βράδυ έγινε viral χαρίζοντας
ως μάνα μια απίστευτη σκηνή με τον τηλεοπτικό της γιο, Τάσο Νούσια (Σπήλιος). Η σκληρή,
αυστηρή και αδίστακτη Κυπριανή, μεταμορφώθηκε σε μια αδύναμη και κλαίουσα
ύπαρξη ζητώντας την προσοχή του γιου της, δήθεν τάχα ότι φοβήθηκε από την επίθεση της Θεοφανώς. Φυσικά σκοπός της ήταν να τον ενεργοποιήσει για να τη βοηθήσει στο σχέδιό της να βγάλει από τη
μέση τη Θεοφανώ.
«Πήγε να με σκοτώσει ρεεε.. Θα με σκότωνε ρεεε... Μάνα δεν
θα είχες σήμερα» χτυπιόταν κλαίγοντας η θεά Μπαζάκα για να εισπράξει την
ατακάρα του «γιου» της Νούσια «Έχω όμως γαμώ την κεφαλή μου». Δόξα και στους
δυο.
Τις τελευταίες εβδομάδες είδα πολύ ωραίες παραστάσεις και τις
προτείνω σε όποιον ενδιαφέρεται. Η πρώτη είναι το Underground στο
θέατρο Ακροπόλ. Το έργο είναι βασισμένο στην ομώνυμη εμβληματική ταινία
του Εμίρ Κουστουρίτσα, στο θεατρικό έργο «Άνοιξη τον Ιανουάριο» και στο
μυθιστόρημα «Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια χώρα» του Ντουσάν
Κοβάσεβιτς. Την ολοκαίνουργια διασκευή αλλά και τη
σκηνοθεσία υπογράφει ο Νικίτα Μιλιβόγιεβιτς ενώ πρωταγωνιστούν οι χαρισματικοί
Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Γιάννης Τσορτέκης και Αλεξάνδρα Αϊδίνη.
Θα σταθώ όμως περισσότερο στην ερμηνεία της Αλεξάνδρας
Αϊδίνη η οποία κατά τη γνώμη μου κερδίζει τις εντυπώσεις. Ως Νατάλια – η
βασίλισσα της υποκριτικής του Βελιγραδίου και μήλον της έριδος για τους δυο
ήρωες- είναι απίθανη. Η κωμωδία της πάει πάρα πολύ της Αϊδίνη και νομίζω ότι
και η ίδια το καταευχαριστιέται. Θέλω όμως να αναφερθώ και στον Κωνσταντίνο
Πλεμμένο, ο οποίος είναι ο αφηγητής και επίσης εξαιρετικός στην ερμηνεία του,
ειδικά στο φινάλε της παράστασης. Τον έχω ξαναδεί στο θέατρο, την προηγούμενη
σεζόν, στο έργο Ο παγοπώλης έρχεται. Έχει παίξει σε περισσότερες από 20
παραστάσεις. Είναι απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου ενώ τηλεοπτικά τον είχαμε δει
το 2013 στην κωμική σειρά του Αlpha,
Μην αρχίζεις τη μουρμούρα.
Επίσης ξεχώρισα την Άνοδο του Αρτούρου Ούι με τον εξαιρετικό
Γιώργο Χρυσοστόμου – η παράσταση νομίζω ότι θα πάει και τρίτη χρονιά – το έργο «Συνέβη
στο Monterey» με τις
υπέροχες Καίτη Κωνσταντίνου και Λυδία Φωτοπούλου (Μικρό Χόρν), όπως επίσης το Closer με
τους φανταστικούς Μιχάλη Λεβεντογιάννη, Βίκυ Παπαδοπούλου, Σπύρο Σταμούλη και
Ναταλία Σουίφτ. Μάλιστα η παράσταση με σκηνοθέτη τον Δημήτρη Αγιοπετρίτη
Μπογδάνο τον Μάρτιο θα μετακομίσει στη Θεσσαλονίκη.
Θα παραμείνω στο Mega και κλείνοντας θέλω μόνο να πω, καθαρά με τη ματιά του τηλεθεατή ότι πρέπει να είναι πολύ υπερήφανοι εκεί στο κανάλι της Συγγρού για τις δημοσιογράφους τους, Δώρα Αναγνωστοπούλου και Νίκη Λυμπεράκη για την ποιότητα που διατηρούν στις πολύ ωραίες εκπομπές τους, Mega Stories και Μεγάλη Εικόνα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου